วิ่งราว หรือ ลักทรัพย์

[พงส.กาญจน์]

ขออนุญาตสอบถามว่า กรณีคนร้ายขับรถจักรยานยนต์ของผู้เสียหาย์ โดยมีผู้เสียหายนั่งซ้อนท้ายมาด้วย ( คนร้ายและผู้เสียหายรู้จักกัน ) ต่อมาเมืือคนร้ายพาผู้เสียหายมาส่งที่บ้าน ผู้เีสียหายลงจากรถ แล้วคนร้ายได้ขับรถของผู้เสียหายออกไปเลยต่อหน้าผู้เสียหายนั้น ถือว่าคนร้ายผิดข้อหาวิ่งราว หรือลักทรัพย์ ครับ

ลิงก์ผู้สนับสนุน Sponsored Links

[เจดีย์กลางน้ำ]

เอาเป็นว่าพี่ค้นคว้าหามาได้พอเป็นแนวให้น้องได้พิจารณา ดังนี้ครับผม
บทบัญญัติเขาบอกว่า ลักทรัพย์โดยการฉกฉวยไปซึ่งหน้า เป็นวิ่งราวทรัพย์ ก็ต้องตีความถ้อยคำเสียก่อนดังนี้.-
“ฉกฉวย”หมายถึง ยื้อแย่งเอาไปต่อหน้า(ตามพจนานุกรม) หรือ กิริยาที่หยิบจับโดยเร็ว
“ซึ่งหน้า” หมายถึง ทรัพย์ที่ฉกฉวยไปนั้น อยู่ติด อยู่กับ หรือใกล้ชิดกับเจ้าทรัพย์ โดยเจ้าทรัพย์ได้รู้ตัว หรือเห็นการฉกฉวยนั้น ดังนั้น หากมีการฉกฉวย แต่ทรัพย์ยังอยู่ห่างไกลจากเจ้าทรัพย์ก็ไม่เข้าวิ่งราวทรัพย์
การฉกฉวยเอาไปซึ่งหน้านั้น เป็นการเอาไปต่อหน้าต่อตา โดยเร็ว โดยไว กระชากโดยแรงในทันทีทันใด แย่งหรือคว้าเอาไปอย่างรวดเร็วต่อหน้าต่อตา
คำว่าวิ่งราวทรัพย์ไม่จำเป็นต้องวิ่ง ขอให้มีการฉกฉวยก็พอ ก็คือ เดินไปก็ได้ ขึ้นรถขับไปก็ได้ ฯลฯ
ส่วนการล้วงกระเป๋านั้นไม่ถือเป็นการฉกฉวย เพราะเจ้าทรัพย์ไม่รู้ตัว ไม่รู้เห็นการกระทำ และคนร้ายก็ค่อยๆทำ(เพราะไม่ต้องการให้เจ้าทรัพย์รู้ตัวนะสิ) ไม่ใช่เป็นการกระทำโดยเร็ว โดยไว
ข้อพิจารณาเพิ่มเติม
การเอาทรัพย์ไปต่อหน้าต่อตา อาจเป็นลักทรัพย์โดยฉกฉวยเอาซึ่งหน้าหรือไม่ก็ได้ แล้วแต่ข้อเท็จจริงเป็นเรื่อง เช่น ผู้กระทำใช้อุบายหลอกให้เจ้าทรัพย์ส่งมอบทรัพย์มาให้ดู เมื่อเจ้าทรัพย์ส่งมอบทรัพย์ตกอยู่ในเงื้อมมือของผู้กระทำและผู้กระทำได้เอาทรัพย์ไป แม้ได้กระทำต่อหน้าต่อตา เป็นเพียงการเอาทรัพย์ไปต่อหน้าต่อตาเจ้าทรัพย์เท่านั้น ยังไม่ใช่การเอาทรัพย์ไปโดยใช้กริยาฉกฉวยเอาไป (ฎ1704/30) (ฎ.131/32)
แต่ถ้าผู้กระทำใช้อุบายหลอกขอดูทรัพย์ เจ้าทรัพย์วางทรัพย์ไว้เฉยๆโดยยังไม่ได้อนุญาตให้ผู้กระทำหยิบทรัพย์ไป ผู้กระทำหยิบทรัพย์ไปต่อหน้าต่อตาเจ้าทรัพย์ เป็นการเอาไปโดยฉกฉวยเอาทรัพย์ไปซึ่งหน้าอันเป็นความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ (ฎ.28/474)

ที่นี้ก็เป็นหน้าที่น้องต้องพิจารณาว่า เข้าหลักเกณฑ์ตามที่พี่หามาให้หรือยัง ถ้าเข้ามันก็เป็นวิ่งราว แต่พี่สงสัยพฤติการณ์ตามที่น้องให้มานั้นนะ บอกว่าคนร้ายกับผู้เสียหายรู้จักกัน ขับรถพามาส่งที่บ้านแล้วเอารถไปเลยต่อหน้านั้นนะ มันผิดวิสัยคนร้าย ถ้าจะประทุษร้ายต่อทรัพย์เขาแล้ว จะขับมาส่งบ้านทำไมเนี้ย มันต้องสอบสวนให้แน่ชัดว่า ผู้เสียหายได้ให้เขาไปไหม เขาขอยืมไปก่อนแล้วไม่เอามาคืนหรือเปล่า....เท่านี้ก่อนล่ะกัน พี่ง่วงแล้ว...ขออนุญาตพักผ่อนก่อนนะ....เหอๆๆๆ

ความเห็นนี้เป็นความเห็นส่วนตัว หากยังประโยชน์แก่ผู้อ่านบ้าง ข้าพเจ้าขอยกความดีนี้ให้แก่บิดามารดาของข้าพเจ้า หากมีข้อบกพร่องประการใด ข้าพเจ้าขอรับไว้เพียงผู้เดียว...ขอบคุณ

[11]

พี่ใหญ่ พิจารณาเรื่องการครอบครองรถฯ ก่อนดีกว่าไหม ว่าจะเป็นยักยอก หรือ ลักทรัพย์ หากให้ครอบครองแทนก็นเป็นยักยอกไม่ต้องไปวิ่งราว หากให้ยึดถือไว้แทน ก็เป็นลักทรัพย์ แล้วเอาไปแบบไม่เกรงกลัวเจ้าทรัพย์ น่าจะเป็นวิ่งราวทรัพย์ ผมคิดอย่างนี้นะ

[x]

ฉ้อโกงครับ

[ผ่านมาขอคิดด้วยคน]

*ในกรณีนี้การครอบครองยังอยู่กับผู้เสียหายตลอดเวลา คนร้ายได้เพียงแต่การยึดถือชั่วคราว ( เทียบฎีกาที่ 179/2507,370/2521 ประชุมใหญ่) ดังนั้นเมื่อคนร้ายเอารถไปจึงเป็นการแย่งการครอบครอง
** หลักกฏหมายคือ แย่งการครอบครอง เป็น "ลักทรัพย์"
*** ความผิดฐาน วิ่งราวทรัพย์ ที่เพิ่มมาจาก การลักทรัพย์ อยู่ที่ว่า "โดยฉกฉวยเอาซึ่งหน้า" หมายความว่า ถ้าขณะที่คนร้ายเอาทรัพย์ไปนั้น "ผู้เสียหาย มีโอกาสที่จะปกป้องทรัพย์สินของตนเองหรือไม่" ดังนั้น "ถ้าไม่มีโอกาสเลย ก็จะเป็นลักทรัพย์" ตัวอย่างเช่น วางสิ่งของอยู่ห่างประมาณ 500 เมตร แล้วเห็นคนร้ายขณะมาลักเอาไป แม้จะเห็นคนร้ายถือทรัพย์วิ่งไป ก็ไม่มีโอกาสจะปกป้องได้ จึงเป็น "ลักทรัพย์" แต่ขณะขายของในร้านค้า เมื่อคนร้ายมาลักเอาไป ขณะผู้เสียหายหรือเจ้าของร้านกำลังก้มหยิบเงินทอน หรือกำลังหันหลังไปหยิบสินค้า หรืออีกกรณีหนึ่ง หยิบขวดเหล้าแล้วเดินออกไปจากร้านหน้าตาเฉย ยังเห็นได้ว่า ผู้เสียหายยังมีโอกาสที่จะปกป้องทรัพย์ของตนเองอยู่ จึงเป็น วิ่งราวทรัพย์
** พฤติการณ์และการกระทำของคนร้ายรายนี้ เป็นการแย่งการครอบครอง และเอาไปต่อหน้าต่อตาผู้เสียหาย(เห็นได้ว่าโอกาสที่ผู้เสียหายจะปกป้องทรัพย์ตนเองนั้นมีอยู่) จึง เป็นการลักทรัพย์โดยฉกฉวยเอาซึ่งหน้า "วิ่งราวทรัพย์"

[1234]

วิ่งทราวทรัพย์

[(มหาชน)]

วิ่งราว ชัวร์

[ตาต้า]

ข้อเท็จจริงประกอบการพิจารณา.....ตามแนวคำวินิจฉัยของศาลฎีกา ดังนี้
คำว่า "ฉกฉวยเอาซึ่ง" อันจะเป็นความผิดฐษนวิ่งราวนั้น.....จะต้องประกอบด้วยกริยาฉกฉวยเอาซึ่งหน้า ในลักษณะที่เจ้าทรัพย์ไม่ยินยอม และศาลฎีกาท่านใช้คำว่า "ผู้กระทำไม่เกรงกลัวต่อเจ้าทรัพย์"ด้วย เช่น ฎีกาที่ว่า...

ขอซื้อสุราเจ้าของบอกไม่ขาย....."ไม่ขายก็จะเอาแล้วจะทำไม" แล้วก็หยิบเอาขวดสุราไป......
กระชากกระเป๋าถือไปจากผู้เสียหาย......
แย่งเอาสลากกิแบ่งไปจากมือผู้เสียหาย......
เหล่านี้เรียกว่ากริยาฉกฉวยเอาซึ่งหน้า เป็นความผิดฐานวิ่งราว.......

กรณีที่ศาลฎีกาท่านว่าไม่เป็นวิ่งราวทรพย์.......เช่น ฎีกา
จำเลยพูดขอซื้อม้า และขอลองขี่ดูก่อนถูกใจแล้วจะซื้อ....จากนั้นก็ขี่ม้าของผู้เสียหายหนีไป.......ศาลฎีกาท่านว่าไม่เป็นวิ่งราว....เพราะเหตุว่าจำเลยเกรงกลัวต่อเจ้าทรัพย์อยู่(ไม่ได้มีกริยาข่มขู่ผู้เสียหายแต่ขอลองขี่ม้าก่อน) แม้จะซึ่งหน้าก็เป็นลักทรัพย์.......มิใช่วิ่งราว.......
จำเลยพูดขอซื้อนาฬิกาจากผู้เสียหายและขอลองใส่ดูก่อน จากนั้นได้พากเดินหนีออกจากร้านไป.....ผิดลักทรัพย์มิใช่วิ่งราว....เหตุผลเดียวกันกับขอลองขี่ม้า.....ฎ.๒๑๐๒/ ๒๕๑๑
ขอลองดูพระพุทธรูปกลางแดดที่หน้าบ้าน......แล้วอุ้มพระหนีไปเป็นลักทรัพย์.....มิใช่วิ่งราว....ฎ.๑๙๑/ ๒๕๓๒ เป็นต้น
เมื่อพิเคราะห์จากข้อเท็จจริงตามปัญหาจะเห็นว่า......เบื้องแรกผู้เสียหายส่งมอบทรัพย์(รถจักรยานยนต์) ให้ผู้ต้องหาเป็นผู้ขับขี่และตัวผู้เสียหายก็นั่งซ้อนท้ายไปด้วย เพื่อไปส่งผู้ต้องหา....ขณะผู้เสียหายลงจากรถผู้ต้องหาได้ขับขี่รถหลบหนีไป.....จะเห็นได้ว่าเบื้องแรกผู้เสียหายส่งมอบทรัพย์ให้ผู้ต้องหาขับขี่เอง(ผู้ต้องหาไม่ได้ข่มขู่บังคับ)...ไม่ปรากฏพฤติการณ์ใดเพิ่มเติมว่าผู้ต้องหากระทำการอย่างใดกับผู้เสียหายอีก พฤติการณ์เช่นนี้จึงเป็นความผิดฐาน "ลักทรัพย์" .........
อย่างไรก็ตาม ความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ ๘ ฐาน ตาม ป.วิอาญา มาตรา ๑๙๒ ฟ้องฐานใดก็ตาม ทางพิจารณาแม้ศาลเห็นว่าเป็นความผิดฐานอื่นศาลท่านก็สามารถลงโทษได้.....ไม่ถือว่าเป็นการเกินคำขอ.......

[หยินหยาง]

วิ่งราวทรัพย์...เพราะเป็นการแย่งการครอบครองไปซึ่งหน้า...

[วิธีคิด]

...ท่านตาต้า มีเหตุผลดี และมีข้อมูลอ้างอิงที่ค่อนข้างสมบูรณ์...

...แต่ผมก็มีความเห็นค่อนมาทางวิ่งราวทรัพย์น่ะ...

...ตามกระทู้ ผู้กระทำได้กระทำการลักทรัพย์โดยมิได้เกรงกลัวเจ้าของทรัพย์ มีลักษณะเป็นการฉกฉวยไปต่อหน้าต่อตา...


---------------------------------------------------------

[ช.]

....เป็นฉ้อโกงครับ.....ขอเชียร์ คุณ X
เทียบได้กับกรณี ...ไม่มีเจตนาเช่าซื้อ..ได้ได้ขอทำสัญญาเช่าซื้อรถจักรยานยนต์..เมื่อได้ไปแล้วไม่ผ่อนแม้แต่งวดเดียว...แสดงว่ามีเจตนาเอาทรพย์เป็นของตนโดยไม่สุจริตตั้งแต่แรกแล้ว....และไม่มีเจตนาจะทำสัญญา........

[พงส.ใต้ธรรมชาติ]

การสอบสวนคดีเกี่ยวกับทรัพย์นั้น อาจมีปัญหาการวินิจฉัยข้อกฎหมายผิดพลาดได้ อย่างกรณีนี้ก็ยังมีความเห็นแตกต่างกันหลายอย่าง

ฉะนั้น สิ่งสำคัญก็คืออย่าลืมจัดให้ผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ไว้ตามระเบียบด้วย และบันทึกไว้ในคำให้การของผู้เสียหายด้วย

เพราะหากเราวินิจฉัยข้อกฎหมายผิดพลาดไป และศาลเห็นว่าเป็นความผิดที่ยอมความได้ ก็ยังอาจลงโทษผู้กระทำผิดได้ตาม วิ.อาญา มาตรา ๑๙๒ วรรคสาม

แต่ถ้ามิได้จัดให้มีการร้องทุกข์ แล้วปรากฏว่าชั้นพิจารณา ศาลเห็นว่าเป็นความผิดอันยอมความได้ ก็จบ

[นศ.ปี3]

อ้างอิงจากแนวความคิดของ อาจารย์หม่อม ท่านเคยสอนผมว่า องค์ประกอบลักทรัพย์นั้นมี 3 อย่างคือ 1.เอาไป 2.ทรัพย์เคลื่น 3.ตัดกรรมสิทธิ์

ส่วนการวิ่งราวตาม 336 นั้น จะต้องกระทำโดยฉกฉวยเอาซึ่งหน้า และกระทำโดยเร็ว และประชิดตัวผู้ที่จะประสงค์

แต่กรณีนี้ถ้าตอบตามข้อเท็จจริงที่ให้มาผมคิดว่า น่าจะเป็นลักทรัพย์เพราะ ผู้กระทำยึดถือแทนเป็นการชั่วคราวผู้เสียหาย ซึ่งผู้เสียหายกับผู้กระทำรู้จักกันและประกอบกับว่าผู้เสียหายคิดว่าเมื่อส่งถึงบ้านแล้วผู้กระทำจะคืนรถให้




**ผิดพลาดประการใดอย่าด่ากันครับเดี๋ยวผมไม่กล้าเข้ามาหาความรู้

[พงส.ใต้ธรรมชาติ]

ความคิดเห็นของเรียน นศ.ปี ๓ ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยน คงไม่มีใครด่าหรอกครับ และผมก็เห็นด้วยกับความเห็นของคุณด้วยที่ว่าเป็นการยึดถือไว้แทนเป็นการชั่วคราวนั้น น่าจะเป็นการถูกต้อง

แม้มีการหลอกเพื่อเข้าครอบครองทรัพย์โดยที่เจ้าของทรัพย์ไม่ได้ไม่ได้มอบการครอบครองทรัพย์ให้ กรณีอย่างนี้ยังถือว่าการครอบครองยังอยู่กับเจ้าของทรัพย์ ศาลฎีกาก็ยังเป็นว่าเรื่องลักทรัพย์เลย

ศาลฎีการเห็นว่าเป็นการหลอกเพื่อเข้ายึดถือทรัพย์ไว้แทนเจ้าของทรัพย์ ไม่ได้เป็นการหลอกเพื่อเอาทรัพย์โดยตรง จึงไม่ใช่ฉ้อโกง

ส่วนการที่จะเป็นวิ่งราวทรัพย์หรือไม่ หลายๆ ท่านก็ได้ให้ความคิดเห็นไว้ชัดเจนแล้ว

[cop21]

การฉกฉวยเอาซึ่งหน้า ตามความคิดผมว่ามันน่าจะเป็นทรัพย์ที่สามารถหยิบ จับ ยก ขึ้นได้ด้วยกำลังของตนเอง

รถจักรยานยนต์ รถยนต์ หรือสิ่งของที่มีน้ำหนักมาก ไม่น่าจะฉกฉวยได้

ไม่ทราบว่าท่านพี่ทุกท่านคิดเห็นอย่างไร

ช่วยกรุณาบอกด้วยครับ ผมรู้น้อยจริงๆ

[sombatt]

สุดยอดความรู้ครับ